jueves, 22 de julio de 2010

Independentistas, sí, independentistas.



A chen de a Colla Republicana del Rabal somos independentistas. Somos os militans y simpatizans d’Estau Aragonés en o Rabal de Zaragoza. Por tanto, somos partidarios de o socialismo d’autochestión (como lo yera lo PSA), republicanos y embrecaus en que Aragón pase de ser una Comunidat Autonoma á ser un Estau, de tener un Estatuto d’Autonomía otorgau por as Cortes de o Reino d’España á disponer de a suya propria Constitución elaborada y aprebada por o Pueblo Aragonés.
Un compañer me deciba fa uns diyas, “bueno, ta constituyir un estau, no cal ser independién”, profes, bi ha en o mundo un camatón d’estaus que son federaus u confederaus con atros, pero ixa federación, ta ser reyal y no una custión formal, ha d’estar alacetada en a propria soberanía, en o reconoximiento de o proprio dreito a la autodeterminación, ha d’esistir a posibilidat constitucional de segregación.
Pero nusatros somos independentistas, ¿por qué? Porque somos republicanos y consciens de que una Republica Aragonesa, por mui federativa que querese constituir-se, no podría fer buena pacha en o Reino d’España. Ande s’ha visto una Republica federativa integrada en una Monarquía? Ye absurdo.
Nusatros creyemos que os aragoneses hemos d’encetar o camín de a Republica, con a compañía d’atros pueblos peninsulars u sin d’ella.
Tal cual, ye menister ceñar que lo que nos esferencia d’atros independentistas no ye, pues ista custión, que nusatros somos tan independentistas como cualsiquier atro, sino a nuestra estratechia. Bi ha atros independentistas en Aragón partidarios de a estratechia leninista, que se mira en o espiello de o Movimiento de Liberación Nacional Vasco (MLNV). No pas nusatros, que no tenemos dengún mirallo fuera d’Aragón, encara que conoxcamos y estudiemos atros procesos d’emancipación nacional y podamos colaborar con ellos. Nusatros refusamos a luita armada como ferramienta política, somos consciens de que, en a Era Nucleyar, a revolución será no-violenta u no’n será. Refusamos, como socialistas d’autochestión, as vanguardias revolucionarias, más que más si son armadas. A nuestra estratechia pasa por o rispeto de os movimientos socials, de o dialogo con ellos rispetando la suya autonomía, no se nos veyerá prebando de manullar-los; y tamién pasa por encetar una estratechia eleutoral que prebe d’ir arroclando presonas y coleutivos partidarios de o devant-dito: que Aragón dixe de ser una C.A. y pase a ser un Estau. Amonico iremos entadevant, encara que beluns digan que o nuestro independentismo no ye “puro”. Ya sabemos enta do levan os debates sobre a pureza ideyolochica.
A foto ye de a manifestación que convocó CHA devant de as Cortes d’Aragón o 23 d’abril de 1994, por a reforma de l’Estatuto d’Autonomía. Por si belún s’en heba olvidau.

2 comentarios:

  1. ¿¿Independentistas en Aragón partidaros de la estrategia leninista?? Eso es una absoluta mentira.

    ResponderEliminar
  2. Jota, recuerdo cuando eras militante de EA cómo rechazabas la posibilidad de admitir en el partido a militantes que no fuese clara y explicitamente independentistas.
    Por tu blog se ve claramente que eres marxista-leninista. ¿Significa esta respuesta que has abandonado el independentismo? como leninista, es imposible que te consideres nacionalista ... eso te ubica en una especie de "confederalismo español".
    Tu no te habrías admitido a tí mismo en Estado Aragonés hace dos años.
    Pero en fin, si no lo sabes tú, no lo sabe nadie: si no es al independentismo leninista ese (que parece que no existe) ¿a qué realidad política responde esa bandera con la estrella roja en el cuatrón superior izquierdo?

    ResponderEliminar